Thrilled

Biyernes santo. Hindi ko alam kung ano ang tumakbo sa kokote namin pero mukhang naghanap lang kami ng excitement. Takot. Atras kami pareho. Pero malakas pa rin loob kahit papano. May mga matang nagmamasid. Hindi makalabas ng sasakyan. Isang kurap, pasok agad ng patago sa loob. Wala, okay? Wala. Malinaw. Tamang trip lang. May respeto pa naman ako sa taong nakatira sa bahay... Bahay daw niya. Sabi ko conjugal, so bahay nilang dalawa.

Mainit. Pero kahit malamig malamang pagpawisan pa rin. Naka ngising kabado. Sabik sa adventure. Tipong isang pagkakamali, bitay. 

Sagarin na lahat. April tatapusin ko na to. Ayoko pero kailangan.